I giusti Un uomo che coltiva il suo giardino,
come voleva Voltaire.
Chi è contento che sulla terra esista la musica.
Chi scopre con piacere una etimologia.
Due impiegati che in un caffè del Sud
giocano in silenzio agli scacchi.
Il ceramista che premedita un colore e una forma.
Il tipografo che compone bene questa pagina
che forse non gli piace.
Una donna e un uomo che leggono
le terzine finali di un certo canto.
Chi accarezza un animale addormentato.
Chi giustifica o vuole giustificare
un male che gli hanno fatto.
Chi è contento che sulla terra
ci sia Stevenson.
Chi preferisce che abbiano ragione gli altri.
Tali persone, che si ignorano,
stanno salvando il mondo.
********
Οι Σωστοί
Όποιος καλλιεργεί τον κήπο του,
όπως το ήθελε ο Βολταίρος.
Όποιος είναι ευτυχισμένος
που υπάρχει η Μουσική στη γη.
Όποιος ανακαλύπτει με χαρά τις ρίζες μιας λέξης.
Δυο υπάλληλοι που παίζουν σιωπηλοί Σκάκι,
σ'ένα καφενείο του Νότου.
Ο κεραμίστας που ταιριάζει το χρώμα με το σχήμα.
Ό τυπογράφος που συνθέτει με επιμέλεια
αυτή τη σελίδα που πιθανά δεν του αρέσει.
Μια γυναίκα κι ένας άνδρας που μελετούν
τα τελικά τρίστιχα μιας μελωδίας.
Όποιος χαϊδεύει ένα κοιμισμένο ζωάκι.
Όποιος δικαιολογεί ή προσπαθεί να δικαιολογήσει
μια αδικία που του έκαναν.
Όποιος νοιώθει ευχαριστημένος
που έζησε ο Λουις Στήβενσον στη γη .
Όποιος προτιμά να έχουν δίκαιο οι άλλοι.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αν και άγνωστοι,
σώζουν τον Κόσμο.
Jorge Luis Borges
Trad. Lunapiena
Είπε για την Ποίηση σε μια διαλεξή του:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους».
Αυτός ο ορισμός μπορεί να είναι αρκετά καλός για ένα λεξικό ή ένα εγχειρίδιο,
αλλά όλοι νιώθουμε πως είναι κάπως αδύνατος. Υπάρχει κάτι πολύ σημαντικότερο -
κάτι που θα μπορούσε να μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε όχι μόνο προσπαθώντας
να γράψουμε ποίηση, αλλά και να την ευχαριστιόμαστε, και να νιώθουμε ότι ξέρουμε
τα πάντα γι' αυτήν. Αυτό είναι ότι ξέρουμε τι είναι ποίηση. Το ξέρουμε τόσο καλά
που δεν μπορούμε να το ορίσουμε με άλλες λέξεις, όπως δεν μπορούμε να ορίσουμε
τη γεύση του καφέ, το κόκκινο ή το κίτρινο χρώμα, ή την έννοια του θυμού, της αγάπης,
του μίσους, της ανατολής, του ηλιοβασιλέματος, ή της αγάπης μας για την πατρίδα μας.
Αυτά τα πράγματα είναι τόσο βαθιά μέσα μας, που μπορούν να εκφραστούν μόνο
με εκείνα τα κοινά σύμβολα που μοιραζόμαστε. Έτσι, γιατί να χρειαστούμε άλλες λέξεις;»
Χόρχε Λουίς Μπόρχες: "Η τέχνη του στίχου"
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2006 -
Μετάφραση Μαρία Τόμπρου
Arte poetica
ΑπάντησηΔιαγραφήJorge Luis Borges
Guardare il fiume fatto di tempo e di acqua
E ricordare che il tempo e un altro fiume.
Sapere che noi ci perdiamo come il fiume
E che i volti passano come l'acqua.
Sentire che la veglia e un altro sogno
Che sogna di non sognare e che la morte
Che la nostra carne teme e questa morte
Di ogni notte, che si chiama sogno.
Vedere nel giorno e nell'anno un simbolo
Dei giorni dell'uomo e dei suoi anni.
Convertire l'oltraggio degli anni
In una musica, una voce e un simbolo.
Vedere nella morte il sogno, nel tramonto
Un triste oro, tale e la poesia
Che e immortale e povera. La poesia
Torna come l'alba e il tramonto.
Talora nel crepuscolo un volto
Ci guarda dal fondo di uno specchio:
L'arte deve essere come questo specchio
Che ci rivela il nostro proprio volto.
Narrano che Ulisse, sazio di prodigi,
Pianse d'amore scorgendo la sua Itaca
Verde e umile. L'arte e questa Itaca
Di verde eternità, non di prodigi.
Ed è pure come il fiume senza fine
Che scorre e rimane, cristallo di uno stesso
Eraclito incostante, che è lo stesso
Ed è altro, come il fiume senza fine.
Jorge Luis Borges
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κοιτάξουμε το ποτάμι, φτιαγμένο από χρόνο και νερό
και θυμηθούμε ότι ο χρόνος είναι ένας ποταμός
μαθαίνουμε οτι κι εμείς χανόμαστε σαν το ποτάμι
και τα πρόσωπα περνούν στη ζωή μας σαν το νερό.
Αν αισθανθούμε οτι το ξύπνημα είναι ένα όνειρο
που ονειρεύεται, ότι δεν ονειρεύεται τον θάνατο
που το κορμί μας τρέμει... είναι αυτός ο θάνατος
της κάθε νύχτας, που ονομάζουμε όνειρο, τελικά.
Αν δούμε τις μέρες και τα χρόνια σαν ένα σύμβολο
των ημερών του ανθρώπου και των χρόνων του
κι αν μετατρέψουμε το πέρασμα των χρόνων
σε μια μουσική... η φωνή είναι ένα σύμβολο.
Αν δούμε στο θάνατο το όνειρο, στο ηλιοβασίλεμα
ένα θλιμένο θησαυρό.. αυτό είναι η Ποίηση
που είναι φτωχειά κι αθάνατη. Η ποίηση
που γυρίζει όπως η αυγή και το ηλιοβασίλεμα,
Στο λυκόφως ένα πρόσωπο, μας κοιτά
σαν απ'το βάθος ενός καθρέφτη:
Κι είν'η τέχνη που μοιάζει σαν τον καθρέφτη
που μας αποκαλύπτει το προσωπό μας.
Λένε πως ο Οδυσσέας, χορτάτος από σπατάλες
έκλαψε από αγάπη, αντιλαμβάνοντας την σημασία
της μικρής καταπράσινης Ιθάκη του. Η Τέχνη είναι αυτή,
η ιθάκη της πράσινης αιωνιότητας και όχι της σπατάλης.
Κι είναι όπως το ποτάμι που δεν έχει τέλος
που κυλάει και μένει σαν κρύσταλλο ίδιο,
Ηράκλειος αιώνια αλλαγή, που είναι το ίδιο
κι είναι άλλο, όπως το ποτάμι που τέλος δεν έχει.
Jorge Luis Borges
Trad. Lunapiena
Mi Vuoi Come Amico?
ΑπάντησηΔιαγραφήNon posso darti soluzioni per tutti i problema della vita
Non ho risposte per i tuoi dubbi o timori,
però posso ascoltarli e dividerli con te
Non posso cambiare né il tuo passato né il tuo futuro
Però quando serve starò vicino a te
Non posso evitarti di precipitare,
solamente posso offrirti la mia mano
perché ti sostenga e non cadi
La tua allegria, il tuo successo e il tuo trionfo non sono i miei
Però gioisco sinceramente quando ti vedo felice
Non giudico le decisioni che prendi nella vita
Mi limito ad appoggiarti a stimolarti e aiutarti se me lo chiedi
Non posso tracciare limiti dentro i quali devi muoverti,
Però posso offrirti lo spazio necessario per crescere
Non posso evitare la tua sofferenza,
quando qualche pena ti tocca il cuore
Però posso piangere con te e raccogliere i pezzi per rimetterlo a nuovo.
Non posso dirti né cosa sei né cosa devi essere
Solamente posso volerti come sei ed essere tuo amico.
In questo giorno pensavo a qualcuno che mi fosse amico
in quel momento sei apparso tu...
Non sei né sopra né sotto né in mezzo
non sei né in testa né alla fine della lista
Non sei ne il numero 1 né il numero finale e
tanto meno ho la pretesa
di essere il 1° il 2° o il 3° della tua lista
Basta che mi vuoi come amico
non sono gran cosa
pero sono tutto quello che posso essere
Jorges Luis Borges
Με θέλεις σαν Φίλο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής.
Δεν έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες
και για τις αγωνίες σου,
όμως μπορώ να τις ακούσω
και να τις μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ να αλλάξω ούτε το παρελθόν
ούτε το μέλλον σου,
όμως όταν χρειαστεί θα είμαι κοντά σου.
Δεν μπορώ να σε εμποδίσω να πέσεις
μπορώ μόνο να σου προσφέρω το χέρι μου
για να στηριχθείς και να μην πέσεις.
Η χαρά σου, η επιτυχία σου
κι ο θρίαμβός σου δεν είναι δικά μου,
όμως χαίρομαι ειλικρινά,
όταν σε βλέπω ευτυχισμένο
Δεν κρίνω τις αποφάσεις που παίρνεις στη ζωή
Μου φτάνει να σε στηρίξω, να σε ενισχύσω
και να σε βοηθήσω, αν μου το ζητήσεις.
Δεν μπορώ να βάλω όρια στις κινήσεις σου
όμως μπορώ να σου προσθέρω χώρο ν'αναπτυχθείς.
Δεν μπορώ να διώξω το πόνο απ'την καρδιά σου,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψουμε μαζί τα κομμάτια της ξανά.
Δεν μπορώ να σου πω τι είσαι
ούτε τι θα πρέπει να είσαι.
Μπορώ μόνο να σε δέχομαι όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.
Σήμερα σκεφτόμουνα κάποιον που να είναι φίλος μου
και σε κείνη τη στιγμή εμφανίστηκες εσύ.
Δεν είσαι ούτε πάνω, ούτε κάτω, ούτε στη μέση
δεν είσαι ούτε στη κορυφή, ούτε στο τέλος
Δεν είσαι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος αριθμός, ούτε το προσδοκώ να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στο κατάλογο για σένα.
Αρκεί που με θέλεις σαν φίλο
δεν είμαι τίποτε το σπουδαίο
όμως μπορώ να είμαι ότι μπορώ.
Jorges Luis Borges
Trad. Lunapiena