Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Mahmud Darwish: "Tο Παιδί κι ο Χαρταετός"


Tο Παιδί κι ο Χαρταετός
(ή Το Παιδί και το Αεροπλάνο)
του Mahmud Darwish

Ήταν κάποτε ένα μικρό αγόρι.
Έπαιζε στο χωριό του, ψάχνοντας για σπάγκο
να πετάξει ψηλά το χαρταετό του.
Κοίταξε τριγύρω κι έλεγε,
"δεν ξέρω τι 'ναι αυτό που λάμπει"
"Δείτε, κοιτάξτε ένα χαρταετό"
"Έρχεται προς τα εμένα"
********
Ήταν κάποτε ένα μικρό αγόρι...
Έπαιζε στο χωριό του, ψάχνοντας για σπάγκο
να πετάξει ψηλά το χαρταετό του
Κοίταξε τριγύρω κι έλεγε:
 "δεν ξέρω τι 'ναι αυτό που λάμπει"
"Δείτε, κοιτάξτε ένα χαρταετό"
"Έρχεται προς τα εμένα"
"Είναι μεγάλος χαρταετός,
μόνος του πετά δε χρειάζομαι σπάγκο"
"Κι έχει φτερά πιο μεγάλα απ'το σπίτι του γείτονα
" Έτρεμε η καρδιά του, αλλά..
πέταξε στα φτερά του χαρταετού
Κι ο ουρανός τού 'πε τα μυστικά του.
*********
Σταμάτησε στην πλατεία
και φώναξε τους φίλους του.
Κι ο ήχος του αεροπλάνου
πιο δυνατός απ' όλες τις φωνές.
Μαζευτήκαν γύρω τα παιδιά
κι έπαψαν το παιχνίδι,
Κι αναστατώθηκε ο τόπος,
σαν ψέμα έμοιαζε η ιστορία.
Κι ο ήχος έγινε σύννεφο καπνού,
δεν ξέρω τι συνέβη...
Ακούστηκε μια σειρήνα.
*******
Το αεροπλάνο που μετέφερε
ποιήματα και μύθους,
Άναψε στη γη φωτιά και γκρέμισε το σπίτι.
Γκρέμισε το σπίτι, το σπίτι...
Και πέταξε μακριά, πάνω στα σύνορα..
Τα σύνορα που με γέννησαν, αστραπές.
Βροντές.. βομβάρδισαν τον κόσμο.
********
Το παιχνίδι πέταξε, μαζί του κι η ιστορία
Κι έγιναν τα παιδιά της ιστορίας θύματα.
Της ιστορίας που γράφτηκε
στα πεζοδρόμια του χωριού
το φτωχό χωριό που άναψε και κάηκε σαν το κερί..
Κι άναψε το κερί και φώτισε τον ουρανό,
και στον αέρα.. αντήχησε η κραυγή.
**********
"αεροπλάνο" και "χαρταετός"
είναι ίδια λέξη στα Αραβικά
trad. Lunapiena
^

Marcel Khalife

6 σχόλια:

  1. Marcel KHALIFE è nato nel 1950 a 'Amshit, in Libano.
    Ha studiato 'ud all'Accademia Nazionale della Musica di Beirut.
    Khalife ha insegnato al Conservatorio Nazionale di Beirut
    e in altri istituti dal 1970 al 1975. In quel periodo si è esibito
    in concerti da solista nel resto del mondo arabo,
    in Europa e nel Nord America.
    Nel 1972, ha formato un gruppo di musicisti a 'Amshit, suo paese natale.
    Poi, nel 1976, ha costituito il gruppo musicale al-Mayadin.
    Dal 1974, ha musicato i balletti della Compagnia di Ballo Caracalla.
    Ha composto anche colonne sonore per film e documentari diretti
    da Marun Baghdadi e Sami Zikra. Ha arricchito la discografia araba
    con capolavori come Ahmad al-'Arabi e Hulm Laylat Sayf
    (ispirato all'opera teatrale di William Shakespeare,
    Sogno di una Notte di Mezza Estate).
    Marcel Khalife ha ottenuto premi e riconoscimenti in diversi paesi
    tra cui la Tunisia, il Libano, gli Emirati Arabi Uniti, l'Australia, gli Stati Uniti.
    Il titolo del nuovo lavoro di Khalife è "Concerto d'Andalusia".
    "Concerto d'Andalusia" include una parte cantata ed una esclusivamente strumentale.
    "La prima parte" spiega Khalife "è un insieme di ballate i cui testi sono poesie
    di Mahmud Darwish, al-Hallaj e Adonis". Nella seconda parte a dominare
    sono il 'ud e il resto dell'orchestra.
    Riguardo al titolo della sua nuova produzione, Khalife ha spiegato:
    "L'Andalusia era un posto meraviglioso che gli Arabi persero per sempre.
    Il disco riporta a quella magnifica età in cui si respiravano Genialità,
    Cultura e Arte". Khalife ha più volte sottolineato che l'Arte
    "deve sostenere la causa palestinese non solo idealmente,
    ma anche materialmente", invitando gli artisti arabi ad organizzare serate
    ed eventi culturali, a produrre opere artistiche
    "i cui proventi siano destinati al popolo palestinese".

    http://www.comune.pv.it/farefestival03/kalife.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Marcel KHALIFE γεννήθηκε το 1950 στο Amshit του Λιβάνου.
    Σπούδασε στην Ακαδημία της Μουσικής της Beirut 'ud (λαουτο),
    όπου στη συνέχεια (1970-1975) έγινε δάσκαλος Μουσικής.
    Την ίδια περίοδο (1972) δημιούργησε ένα μουσικό γκρούπ
    και γνώρισαν την μουσική τους σ'όλο τον Αραβικό κόσμο,
    την Ευρώπη και την Αμερική.
    Από το 1974, άρχισε να γράφει Μουσική για Ντοκυμαντερ
    και Κινηματογραφικές Ταινίες.
    Έργα του:
    "Concerto d'Andalusia"
    όπου μελωποιεί ποιήματα και μπαλάντες
    των Mahmud Darwish, al-Hallaj και Adonis.
    Ahmad al-'Arabi e Hulm Laylat Sayf
    (εμπνευσμένα από το έργο του William Shakespeare,
    "Όνειρα Θερινής Νυχτός")
    Αναγνωρίστηκε και Βραβεύτηκε σε πολλές χώρες, όπως
    Τυνησία, Λίβανο, Αυστραλία, ΗΠΑ...
    Ο Marcel KHALIFE δηλώνει πάντα ότι η Τέχνη
    πρέπει να στηρίζει τον αγώνα της Παλαιστίνης,
    καλώντας του 'Αραβες καλλιτέχνες για παραστάσεις
    και πολιτιστικές βραδιές.. τα έσοδα των οποίων χάριζε στον Παλαιστίνιο λαό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ho un cielo al di là del cielo
    Ho un cielo al di là del cielo
    per tornare, ma continuo a lustrare
    il metallo di questo luogo, vivo
    un’ora che scruta l’ignoto.
    So che il tempo
    non sarà mio alleato per due volte,
    so che dal mio vessillo
    uscirò uccello che non si posa
    sugli alberi del giardino,
    uscirò dalla mia pelle tutta,
    e scenderanno dalla mia lingua
    alcune parole d’amore
    per la poesia di Lorca,
    che abiterà nella mia camera da letto.
    Vede quel che ho visto della luna beduina.
    Uscirò cotone dal mandarlo
    sulla schiuma del mare.
    L’esule è passato portando
    settecento anni di cavalli.
    L’esule è passato di qui per andare oltre.
    Dopo poche rughe del mio tempo, u
    scirò esule dalla Siria e dall’Andalusia.
    Questa terra non è il mio cielo,
    ma questa sera è la mia sera,
    ho le chiavi, i minareti, le lanterne.
    Possiedo me stesso.
    Sono Adamo dei due paradisi,
    due volte perduti.
    Cacciatemi dolcemente,
    uccidetemi rapidamente,
    sotto il mio uliveto,
    insieme a Lorca…

    Mahmùd Darwìsh

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Anche se fossi l’ultimo

    Anche se fossi l’ultimo
    troverei le parole necessarie...
    ogni poesia è un disegno
    ora disegnerò alle rondini
    la mappa della primavera
    i tigli a chi passa per la via
    e i lapislazzuli alle donne.
    Quanto a me, la strada mi porterà
    e io la porterò in spalla
    finché ogni cosa recuperi il suo volto
    così com’è poi il nome originario.
    Ogni poesia è madre
    alla nube cerca suo fratello
    vicino al pozzo d’acqua:
    “O figlio mio, ti darò il cambio
    io sono gravida…”.
    Ogni poesia è sogno:
    “Ho sognato di avere un sogno”
    mi porterà e lo porterò
    finché scriverò l’ultima riga
    sul marmo della tomba:
    “Mi sono addormentato... per volare”.
    ... Al messia porterò scarpe invernali
    perché cammini, come ogni uomo,
    dalla cima dei monti al lago.

    Mahmùd Darwìsh

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Per mia Madre

    Bramo il pane di mia madre
    il caffé di mia madre
    il tocco di mia madre
    Cresce in me l’infanzia
    giorno dopo giorno
    ed amo la mia vita… perché
    nell'ora della mia morte
    mi vergogno delle lacrime di mia madre !
    E se tornassi indietro un giorno
    prendimi velo per tue ciglia
    e copri le mie ossa con erba
    benedetta dalla tua caviglia.
    E stringi le mie catene
    con un ricciolo dei tuoi capelli
    con un filo penzolante dall’orlo del tuo vestito.

    Forse diverrei un dio
    un dio diverrei…
    se toccassi le profondità del tuo cuore!
    Se tornassi indietro … usami
    combustibile nella fornace del tuo fuoco,
    corda da panni sul tetto della tua casa,
    perché divenni debole per stare in piedi
    senza la tua preghiera giornaliera.
    Diventai vecchio decrepito.
    Restituiscimi le stelle dell’infanzia
    così che io,
    condivida con i piccoli uccelli
    il percorso di ritorno
    verso il nido della tua attesa.

    Mahmud Darwish

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για την Μάνα μου

    Λαχταρώ το ψωμί της μάνας μου
    τον καφέ της μάνας μου
    το άγγιγμά της...
    Γιγαντώνεται μέσα μου το παιδί
    μέρα με τη μέρα..
    κι αγαπώ τη Ζωή... γιατί
    στην ώρα του θανάτου μου
    να αξίζω ποθώ τα δάκρυα της μάνας μου!
    Και αν επιστρέψω κοντά σου μια μέρα
    κάνε με μαντήλι στα βλέφαρά σου
    σκέπασε το σώμα μου με χλόη
    που αγίασαν τα βήματά σου..
    Και σφίξε τις αλυσίδες μου
    με μια μπούκλα απ' τα μαλλιά σου
    με μια κλωστή που κρέμεται
    απ'του φόρεμά σου το ρέλο..

    Ίσως και να γίνω αθάνατος
    ίσως να μοιάζω σαν θεός...
    αν κάποτε μπορέσω ν'αγγίξω
    της καρδιάς σου το βάθος!
    Αν καταφέρω και γυρίσω κάποτε
    κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
    σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου
    στην ταράτσα του σπιτιού σου
    Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
    στα πόδια μου, δίχως την ευχή σου!
    Μεγάλωσα παράκαιρα
    στείλε μου πίσω τ'άστρα
    που μου χάριζες όταν ήμουν παιδί..
    Για να ξανάβρω ακολουθώντας
    το πέταγμα των μικρών πουλιών
    πάλι το δρόμο του γυρισμού
    στην αγκαλιά σου που περιμένει..

    Mahmud Darwish
    Μετ. Lunapiena

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena