Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Γενάρης Μήνας

Γενάρης Μήνας
*****
Κι ήλθε και πάλι... o γελαστός Γενάρης,
πρώτος και καλύτερος... Ιανός με δύο πρόσωπα,
με δώρα φορτώθηκε.. αγάπης μηνύματα κι ευχές,
κι ολόλευκες μας λέει... του Χρόνου οι σελίδες θα'ναι!
Νέα Αρχή υπόσχεται, χαμογελά στο όνειρο, η Ελπίδα.
Το Χθες όμως παλεύει... στο Σήμερα να κατοικήσει
σαν άγριο θηρίο, λαβωμένο... ζητάει να επιζήσει,
αγκομαχώντας... ρουφάει τ' Οξυγόνο της Ζωής!
κι ο Χρόνος Παιδί... που Παίζει με την άμμο..
κτίζει παλάτια... στις ακροθαλασσιές!
*****
Γενάρης Μήνας... απλόχερα σκορπάει τις Στιγμές
Γενάρχης της Χαράς... του Έρωτα ντελάλης
,και της Ελπίδας γιός... Προοπτικής μεσίτης,
κρυμμένη μες στο χιόνι... η Ζωή κυοφορεί!
Παίζει ο Ήλιος.. με τα σύννεφα κρυφτούλι
κι ανάβει φλόγες... στο τζάκι η μοναξιά!
Ένα παιδί τολμάει.. χιονάνθρωπο να φτιάξει,
με βόλια από χιόνι.. παραλλαγή ζωής...
κι αρχίζει ο χιονοπόλεμος.. κι όποιος νικήσει,
Χιονάνθρωπο θα στήσει... κόντρα στο χιονιά!
*****
Γενάρης Μήνας.. Νέα Ευκαιρία, λένε, για.. Ζωή!
Γύρισε και πάλι.. του Χρόνου η κλεψύδρα,
κι η καρδιά ελεύθερο πουλί.. γυρίζει στον αέρα,
στο γυμνό κλαρί της μυγδαλιάς.. έφτιαξε φωλιά..
και του χιονιά τη παγωνιά.. παλεύει να νικήσει!
κι η πόλη γύρω οχλοβοή, οχλαγωγία, φασαρία, ταραχή..
η Μουσική κρατάει αγκαλιά... μες στο ρυθμό της,
του Κόσμου τη σιωπή.. ανάμεσα στις νότες!
Περνούν οι ώρες κι οι στιγμές... σαν ποταμός που τρέχει
που δυό φορές.. κανείς, δεν μπόρεσε μέσα του να διαβεί!
*****
Lunapiena

16 σχόλια:

  1. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ

    Οι νύχτες του Γενάρη έχουν στόμα
    και λένε παραμύθια τις γιορτές
    τσακίζουνε του μπουκαλιού το πώμα
    και πίνουν να μεθάνε οι ποιητές

    Οι μέρες του Γενάρη έχουν μάτια
    που κλέβουνε το φως και το σκορπούν
    τα δειλινά σε έρημα δωμάτια
    εκείνων που θυμούνται κι αγαπούν

    Οι μέρες και οι νύχτες του Γενάρη
    σα δέντρα κρεμασμένα στη βροχή
    στιχάκια γράφουν σ' ένα Καλαντάρι
    και στις καρδιάς τα φύλλα μιαν ευχή

    Ο χρόνος του Γενάρη γκρίζα δάφνη
    παράθυρα της μνήμης ανοιχτά
    αναπολεί τον ποιητή Καβάφη
    την Αλεξάνδρεια αποχαιρετά.

    Οι μέρες και οι νύχτες του Γενάρη
    σα δέντρα κρεμασμένα στη βροχή
    στιχάκια γράφουν σ' ένα Καλαντάρι
    και στις καρδιάς τα φύλλα μιαν ευχή.

    Ηλίας Κατσούλης
    Ερμηνεία: Π. Θαλασσινός
    ^
    http://www.youtube.com/watch?v=5F4K2_00F4w

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΦΡΟΣ

    Τ αξύριστα μου γένια
    τα σκέπασα μ αφρό
    καρδιά μου σ έχω έννοια
    κι απόψε θ ανεβώ
    στο έλκηθρο που έλκουν
    οι τάρανδοι στην κάρτα
    ακόμα μια φορά
    του ονείρου μας φορά

    Βάλε μου τις μαύρες μου τις μπότες
    και την κουβέρτα με τα κόκκινα καρό
    η πιο τρελή λαχτάρα σου απ τις πρώτες
    Άγιος Βασίλης κι αν δεν είμαι θα στη βρω

    Κι όταν θα ξαναγυρίσω
    και μπρος στα πόδια σου θ αφήσω
    το σάκο με το κόκκινο κουτί
    πρόσεξε πως θα τ ανοίξεις
    γιατί μια ώρα σαν της λείψεις
    πεθαίνει η καρδιά μου η κουτή

    Τ αξύριστα μου γένια
    τα σκέπασα μ αφρό
    μια αχτίδα βελουδένια
    τρυπώνει απ το λουτρό
    ο ήλιος του Γενάρη
    κρυστάλλινο γαζί
    ακόμα μια φορά
    δυο άνθρωποι μαζί

    βάλαν τις μαύρες τους τις μπότες
    να βγούνε βόλτα στο παγκόσμιο χωριό
    η νέα πόλις γέμισε ιππότες
    που τραγουδάνε για του κόσμου τον καιρό

    Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
    Μουσική: Γιάννης Σπάθας
    Τραγούδι! Πάνος Κατσιμίχας
    ^
    http://www.youtube.com/watch?v=9hal20_7mzY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΕΡΑΚΙ

    Ένα αεράκι θα φυσήξει στην Αθήνα
    θα ταξιδέψουμε ξανά σ' εκείνα
    με μια ανάγκη σα μεγάλη πείνα
    για τη χαμένη μας ισχύ..

    Ένα αεράκι θα μας φέρει κάτι
    που 'χουμε κρύψει κάτω απ' το κρεβάτι
    αφού μοιράσαμε με το κομμάτι
    ό,τι μπορεί κι ανησυχεί..

    Ένα αεράκι
    σε σκόρπια φύλλα και ζωές
    θα δώσει λύση...
    από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι
    που κάποιος ξέχασε να κλείσει...

    Ένα αεράκι ξαφνική ανάσα θα 'ρθει
    και θα αλλάξει τις γραμμές του χάρτη
    ένας Γ ε ν ά ρ η ς αγκαλιά στο Μάρτη
    κι εμείς θα ψάχνουμε παλτό...

    Ένα αεράκι θα μας πει την ιστορία
    σα μια μεγάλη και τυχαία συγκυρία
    κι εμείς θα μπούμε τη μεγάλη τιμωρία
    γιατί δεν έχουμε ε α υ τ ό...

    Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
    Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
    Ερμηνεία: Νατάσα Μποφίλιου
    ^
    http://www.youtube.com/watch?v=_sNoHKPEjjg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δώδεκα μήνες αθλητές
    στο γήπεδο του χρόνου,
    δώδεκα μήνες αθλητές
    κάνουν αγώνα δρόμου.

    Ο Γενάρης με μποτίνια
    κι ο Φλεβάρης με παλτό
    και ο Μάρτης
    με σορτσάκι ριγωτό.

    Ο Απρίλης με κασκέτο
    και με άσπρες ελβιέλες
    και ο Μάιος κι ο Ιούνιος
    με τις ξώπλατες φανέλες.

    Δώδεκα μήνες στη γραμμή
    τινάζουνε τα πόδια
    κι όλοι πηδάνε με ορμή
    του δρόμου τα εμπόδια.

    Ο Ιούνιος ο χίπις
    με μπλου τζην και χαϊμαλιά
    και ο Αύγουστος
    με ψάθα και γυαλιά.

    Ο Σεπτέμβρης κι ο Οκτώβρης
    με αδιάβροχα σακάκια
    κι ο Νοέμβρης κι ο Δεκέμβρης
    με πουλόβερ και σκουφάκια.

    Δώδεκα μήνες στη γραμμή
    τινάζουνε τα πόδια
    κι όλοι πηδάνε με ορμή
    του δρόμου τα εμπόδια.

    Δώδεκα μήνες αθλητές
    στο γήπεδο του χρόνου,
    δώδεκα μήνες αθλητές
    κάνουν αγώνα δρόμου.


    Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
    Μουσική: Δημήρης Μαραγκόπουλος
    Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Κοντογεωργίου
    & Σπύρος Σακκάς ( Ντουέτο )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο ΓΕΝΑΡΗΣ του 1904

    Αχ, οι νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
    Που κάθομαι και ξαναπλάττω με το νου,
    Εκείνες τες στιγμές και σ'ανταμώνω
    Κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία,
    Κι ακούω τα πρώτα, κι ακούω τα πρώτα
    Κι ακούω τα πρώτα

    Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
    Σαν φεύγει η οπτασία και μ'αφήνει μόνο
    Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική.
    Πάνε τα δέντρα,
    Πάνε οι δρόμοι,
    Πάνε τα σπίτια,
    Πάνε τα φώτα.

    Σβήνει και χάνεται η μορφή σου,
    Η ερωτική
    Σβήνει και χάνεται η μορφή σου,
    Η ερωτική

    Απελπισμένες νύχτες...του Γενάρη αυτουνού,
    Σαν φεύγει η οπτασία και μ'αφήνει μόνο
    Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική.
    Πάνε τα δέντρα,
    Πάνε οι δρόμοι,
    Πάνε τα σπίτια,
    Πάνε τα φώτα.

    K. Καβάφης
    Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
    Ερμηνεύει: Γιώργος Μεράντζας
    ^
    http://www.youtube.com/watch?v=q_ZTKX4owbo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στα Μέρη που Μεγάλωσα

    Στα μέρη που μεγάλωσα
    του βράχου το λουλούδι
    το δρόσιζε με καταχνιά
    ένα μικρό αγγελούδι.

    Με παγωμένα δάχτυλα
    κρύσταλλο τα φτερά
    κανένας σας δεν πίστεψε
    πως είναι αληθινά.

    Στα μέρη που μεγάλωσα
    ο Ήλιος του Γενάρη
    έφερε στ' αγγελούδι μου
    φωτιά και μαξιλάρι.

    Ζέστανε τα δυο χέρια του
    τίναξε τα φτερά
    μα ήτανε για όλους σας
    αργά, πολύ αργά.

    Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης
    Μουσική: Ορφέας Περίδης
    Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι είχα μοιραστεί μαζί σου

    Κρύα νύχτα του Γενάρη, σ' είχα πάρει
    γκρίζα κάμαρα και πάνω στο ντουβάρι
    καρφωμένο ένα χάρτινο φεγγάρι.

    Κι είχα μοιραστεί μαζί σου
    το ψωμί και το κορμί σου.

    Κρύα νύχτα και μεγάλη, σ' είχα πάλι
    ό,τι ρήμαξε να πνίξεις στο μπουκάλι
    στ' όνειρό σου να τραβήξεις τη σκανδάλη.

    Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
    Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
    Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πορτα του Γενάρη

    Ένας χειμώνας στα χαμένα κι ούτε μια
    ούτε μια λέξη σ΄ένα γράμμα να μου στείλεις
    είπες πως θά 'ταν η ζωή μας σαν Απρίλης
    μα εσύ την έκανες μια βαρυχειμωνιά

    Όταν πονέσει κι ερημώσει η καρδιά
    είναι μια πόρτα ανοιγμένη στον Γενάρη
    αν δεις τη νύχτα πες της νά ΄ρθει να με πάρει
    δεν περιμένω πια να γίνει ξαστεριά

    Βλέπω τις μέρες μου να φεύγουν μια και μια
    κι ούτε καμιά μου χαμογέλασε ελπίδα
    είπες πως δεν θ' αφήσεις νά ΄ρθει η καταιγίδα
    κι όμως με βρήκε μοναχό η ερημιά...

    Στίχοι και Ερμηνία: Φίλιππος Νικολάου
    Μουσική: Μίμης Πλέσσας
    ^
    http://www.youtube.com/watch?v=mg8D0-u8e3M

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε βρήκα κάτ’ απ’ το φεγγάρι
    μ’ ένα παράπονο κρυμμένο
    να περιμένεις όλη νύχτα
    κάποιον που σου ’πε πως θα ’ρθεί.
    Ένα Σαββάτο του Γενάρη
    κι εσύ με ρούχο σκονισμένο
    γυρνούσες κι έλεγες "τι μοίρα!"
    κι είπαν πως είχες τρελαθεί.

    Τι να σου πω που θα τρομάξεις
    και τη φωνή μου θ’ αρνηθείς;
    Πώς να σε κάνω να πετάξεις
    σε ξένη πόλη να σωθείς;
    Πώς να σε κάνω να πετάξεις
    αυτή την πόλη ν’ αρνηθείς;

    Σε βρήκα στην παλιά στρατώνα
    μπροστά σε πύλη γκρεμισμένη
    να περιμένεις όλη νύχτα
    κάποιον που σου ’πε πως θα ’ρθεί.
    Ένα Σαββάτο του χειμώνα
    σ’ έν’ άδειο σπίτι ξεχασμένη
    αφήνεις ανοιχτή την πόρτα
    κι ούτε σε νοιάζει ποιος θα μπει.

    Τι να σου πω που θα τρομάξεις
    και τη φωνή μου θ’ αρνηθείς;
    Πώς να σε κάνω να πετάξεις
    σε ξένη πόλη να σωθείς;
    Πώς να σε κάνω να πετάξεις
    αυτή την πόλη ν’ αρνηθείς;

    Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
    Μουσική και Ερμηνεία: Χρήστος Γκάρτζος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το Παιδί από την Κρήτη

    Το παιδί από την Κρήτη
    που το λέγανε Κοσμά
    το δικάσανε μια Τρίτη
    σε ισόβια δεσμά.

    Κι ήταν κρύο το φεγγάρι,
    κρύο αλουμίνιο,
    σαν τα βράδια του Γενάρη
    πάνω από τ’ Αγρίνιο.

    Στο ποτήρι το κρασί του
    έμεινε ατελείωτο,
    του ’καναν τα χρόνια χιόνια
    και το βίο αβίωτο.

    Παραπεταμένος είσαι,
    μάγκα μου, σε μια γωνιά,
    γεια σου, κόσμε σιδερένιε,
    γεια σου, χάλκινε ντουνιά.

    Έγραφε σε κάθε τοίχο:
    "Άλλο ένα τετράμηνο,
    να ’σουνα, ζωή, βροχούλα,
    να ’μουνα κυκλάμινο."

    Θάνατος μες στο κορμί του
    έφτασε ανοιξιάτικα
    και χτυπούσαν οι καμπάνες
    σαν τρελές νυχτιάτικα.

    Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
    Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
    Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε βρήκα στη Μονεμβασιά

    Σε βρήκα στη Μονεμβασιά
    να περπατάς μ' αρματωσιά
    και στο λαιμό μαντήλι
    Να 'χεις την ώχρα του καιρού
    και το γαλάζιο του νερού
    στα πεθαμένα χείλη

    Τώρα κοιμάσαι στ' ανοικτά
    του πέλαγου με σταυρωτά
    τ' Ανάπλι και τη Μάνη
    Αχ αδελφέ της ποταμιάς
    του κόσμου και της ερημιάς
    παιδί του Μακρυγιάννη

    Φουσάτα πάνε στο Νοτιά
    μα εσύ φουντώνεις τη φωτιά
    στη μέση του Γενάρη
    Κι από την Ύδρα ως τη Χιό
    σε κυνηγάνε σαν στοιχειό
    φονιάδες και κουρσάροι

    Μα εσύ κοιμάσαι στ' ανοικτά
    του πέλαγου με σταυρωτά
    τ' Ανάπλι και τη Μάνη
    Αχ αδελφέ της ποταμιάς
    του κόσμου και της ερημιάς
    παιδί του Μακρυγιάννη


    Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
    Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
    Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
    Άλλες ερμηνείες: Μανώλης Μητσιάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το άσπρο σου πουκάμισο


    Αυτό το άσπρο σου πουκάμισο
    ξέχνα το πάνω στο σεντόνι
    Θέλω να το φορώ κατάσαρκα
    τις νύχτες που κοιμάμαι μόνη

    Και μπες στο αίμα μου και κύλησε
    σαν το ποτάμι του Γενάρη
    Να σ' έχω πάντα μεσ' στο σώμα μου
    κοχύλι με μαργαριτάρι

    Κοιτάξου μέσα στον καθρέφτη μου
    ώσπου να πιει το πρόσωπό σου
    Να κουβεντιάζω με τα μάτια σου
    Να λάμπω απ' το χαμόγελό σου

    Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
    Μουσική: Νίκος Αντύπας
    Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γενάρης


    Σάββατο με πικρό φεγγάρι
    και κόκκινο στυφό κρασί
    κι ένα φουστάνι θαλασσί
    σ' ένα γυμνό δοκάρι

    Που το κορμί σου τώρα να 'ναι
    με τη βαθιά λαβωματιά
    Ποια χέρια να το σεργιανάνε
    από τον ήλιο στη φωτιά

    Σάββατο με πικρό φεγγάρι
    και κόκκινο στυφό κρασί
    κι είμαι ένα έρημο νησί
    που πλέει στο Γενάρη

    Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
    Μουσική: Βασίλης Κουμπής
    Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Θωμόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΑΤΑΚΕΣ

    Πόσο σου πήγαιν' η βροχή
    κείνο το βράδυ του Γενάρη
    κι έλεγες μέσα στην βοή:
    "Κανένα μέλλον δεν μπορεί
    αυτό που ζούμε να μας πάρει"

    Τώρα ποζάρεις στο γυαλί
    σαν θεατρίνα στη σκηνή
    τι να σου λέω για το χθες
    για τις καμένες μας Ιθάκες
    εσύ γυρεύεις παρτενέρ
    για να σου δίνει τις ατάκες

    Πόσο σου πήγαινε το φως
    κείνο το χάραμα του τρόμου
    κι έμοιαζες μες στα γέλια σου
    και στα χρυσά κουρέλια σου
    φευγάτη Παναγιά του δρόμου

    Τώρα ποζάρεις στο γυαλί
    σαν θεατρίνα στη σκηνή
    τι να σου λέω για το χθες
    για τις καμένες μας Ιθάκες
    εσύ γυρεύεις παρτενέρ
    για να σου δίνει τις ατάκες


    Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
    Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
    Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ο ταξιδιώτης


    Το καρναβάλι της ελπίδας του
    ήταν πάλι ένα καράβι από λόγια
    μια μεθυσμένης από σάλπιγγες
    και σύρματα αλλόκοτης γενιάς
    Χριστουγεννιάτικη βιτρίνα
    φορτωμένη μ' αφρικάνικα ρολόγια
    σταματημένα στη χρονιά
    που 'χε τα πολλά τυφλά μηδενικά

    Ένας Γενάρης στις αρχές του
    μ' ένα σύννεφο μιας πένθιμης κολόνιας
    μέσα στο βλέμμα καρφωμένο,
    στο ταξίδι του με στάση Πειραιά
    έτσι να δει τα καραβάκια να μαγεύονται
    απ' το άρωμα της ρότας
    έτσι να δει τον εαυτό του
    δίχως πρόσωπο στα βρώμικα νερά
    έτσι να δει τον εαυτό του
    να πετάει μ' ενός γλάρου τα φτερά

    Κι ήταν οι μέρες στριμωγμένες
    από πρόσωπα που μοιάζαν όλα ίδια
    ένα κοπάδι τρελαμένο από σώματα
    που χάναν το ρυθμό
    ποια μελωδία μωρουδίστικη
    θα του ξυπνήσει μέσα του παιχνίδια
    να ξανακούσει το μωρό που
    παίζει μέσα του να λέει είμαι δω
    να ξανακούσει τη φωνή του
    να του λέει την ζωή μου αγαπώ

    Ει, Ει, ταξιδιώτη, μεσ' του καιρού τη σκουριά
    Ει, ει ταξιδιώτη, μες του μωρού τη ματιά

    Τούτη την ώρα θα περάσει σαν αχτίδα
    μέσα από τις συμπληγάδες
    θα βρει τους μύθους του Βοσπόρου,
    των προγόνων του θαλασσινές σπηλιές
    θα ζωντανέψει, θα σαλπάρει
    μ' ένα τσούρμο από φιλήδονες νεράιδες
    στις καταγάλανες ακτές της Ιωνίας,
    της φυλής του τις αρχές

    Θα ταξιδέψω, είπε, με τους πιο σοφούς
    ταξιδευτές τους Αργοναύτες
    με υπνοβάτες, κολασμένους
    και μ΄αγίους μοναχούς θα τυφλωθώ
    το αμαξάκι της ζωής μου να κυλήσω
    σ΄ανιστόρητες κοιλάδες
    να ξανακούσω το μωρό που παίζει
    μέσα μου να λέει είμαι δω
    να ξανακούσω τη φωνή μου
    να μου λέει τη ζωή μου αγαπώ

    Στίχοι: Απόστολος Μπουλασίκης
    Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
    Πρώτη εκτέλεση: Χριστόφορος Κροκίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο ΜΑΚΡΥΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ

    Με τ' ουρανού τα ντέρτια
    κι αν πηγαίνω μικρή να μου συμπαθείς
    σαν την παλιά παρέα συνεπαίρνει
    και πως να την αρνηθείς
    Θέλω να σου μιλήσω
    γιά χαμένες πατρίδες αλλοτινές
    προτού γενούν κι εκείνες παραμύθια
    και θύμησες μακρινές

    Πατρίδα αλαργινή
    ρίχνει με το σταμνί
    μακρύς χ ε ι μ ώ ν α ς

    Σκέψου περβόλιν όμορφο κι ονειρεμένο τόπο
    που η κάθε βιόλα μύριζε με το δικό της τρόπο

    Φύσα Βοριά το Νότο κι ως το γλέντι
    μας έφταξ' ο στεναγμός
    με δάκρυα γεμάτος είναι
    ο πρώτος μεγάλος μας ποταμός
    Ανατολή και Δύση και μουρμούρι
    π' ακούγεται σα λυγμός
    άγιο αίμα έχει μες στα στήθια του
    ο άλλος μας ποταμός

    Μιαν ανοιχτή πληγή
    κάθε κομάτι γη
    όταν ξεχνιέται

    Λίγο μεράκι της καρδιάς
    δώσε ν' αντέξει ακόμη
    κι όλοι οι καιροί το δέρνουνε
    τούτο το σταυροδρόμι

    Ώρες νεκρές σαπίζουν μες σε σπίτια
    που μοιάζουνε με κελιά
    και μαγικές εικόνες μας κλειδώσαν
    τη σκέψη και τη μιλιά
    Φιδοσυρμός ο κόσμος
    και πηγαίνει καλή μου χωρίς σκοπό
    φοβούμαι μη σε πάρει,
    άκουσέ με μικρή μου που σ' αγαπώ

    Ψεύτικοι οι θεοί
    τα θαύματα και οι
    γιορτές παζάρια

    Πολύχρωμα, φανταχτερά, μα ψεύτικα ταξίδια
    που δεν αλλάζουν τίποτα κι όλα απομένουν ίδια

    Δε με τρομάζει ο χρόνος καβαλάρης
    μικρή μου κι ανέ περνά
    μόνο σαν παίρνει φίλους την καρδιά
    μου ραΐζει και με γερνά
    Όσα ζευγάρια μάτια έχω ζήσει
    και πιά δεν ξαναθωρώ
    τόσα ζωής κομάτια έχω αφήσει
    στο δρόμο που προχωρώ

    Το τέλος παγερό
    μοιάζει με τον καιρό
    η μοναξιά μας

    Δεν ειν' το δάκρυ το στερνό
    γιά κείνον που ποθαίνει
    μα γιά θανάτους εκατό κρυφούς
    δικούς μας βγαίνει

    Εγώ 'μαι ένας ξένος κι όσα αγάπησα
    κι έχουνε πιά χαθεί
    τά 'χω ακριβοφυλάξει στης καρδιάς
    μου τον τόπο τον πιό βαθύ
    Το προσωπάκι γείρε κι αφουγκράσου
    στο στήθος μου μιά καρδιά
    με του Γ ε ν ά ρ η μοιάζει
    την πιό άγρια και σκοτεινή βραδιά

    Φύγε πριν πληγωθείς
    μακριά μου να σωθείς
    και ας πονέσει

    Θα πουν γιά με πως ήμουνα
    στο τέλος του χ ε ι μ ώ ν α
    λουλούδι που δεν άντεξε στο γύρισμα του

    Ο μακρύς χειμώνας
    από το δίσκο "Το μεγαλο ταξίδι"
    Στίχοι - μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
    Ερμηνεύουν: Χαϊνηδες
    ^
    http://www.youtube.com/watch?v=TH1Q1d_YqE4

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena