Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Της Πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα - Ελύτης



ΑΥΤΟΣο Κόσμος ο μικρός, ο Μέγας

"ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ θα δεις την ερημιά


και θα της δώσεις το δικό σου νόημα, είπε..

Πριν απο την καρδιά σου ‘θα ‘ναι αυτή

και μετά πάλι αυτή θ’ ακολουθήσει

Τούτο μόνο να ξέρεις:

Ο,τι σώσεις μες στην αστραπή καθαρό

στον αιώνα θα διαρκέσει"


Και ψηλά πολύ πάνω απ’ τα κύματα

έστησε τα χωριά των βράχων

Εκεί σκόνη έφτανε ο αφρός…

άπλερη γίδα είδα να γλείφει τις ρωγμές

με το μάτι λοξό και το λίγο κορμί σα χαλαζίας..

Εζησα τις ακρίδες και τη δίψα..

και τα τραχιά στις αρμοσιές τους δάχτυλα

χρόνους τακτους… όσους η Γνώση ορίζει..

Στα χαρτιά σκυφτός και στα βιβλία τ’ απύθμενα

με σκοινί λιανό κατεβαίνοντας…νύχτες και…. νύχτες

το λευκό αναζήτησα ως την ύστατη ένταση

τ
ου Μαύρου την ελπίδα ως τα δάκρυα

Τη χαρά ως την άκρα απόγνωση….


Οδυσσέας Ελύτης

" Η Γένεσις"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena