ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Άπλωνα, θάλασσα...

Άπλωνα, θάλασσα, τα χέρια παντού,

Ζητώντας απ' όλα βοήθεια κι αγάπη.

Όλα μου έδωσαν.

 Κ' εκτός από τον ομιλούντα σου φλοίσβο 

και το ρυακίζοντα ουρανό, 

η ψυχή μου... πήρε απ' όλα, 

θησαύρισε πράγματα. 

Κ' έγινε ομοίωση,

σώμα μικρό του παντός. 

Η φωνή του... φωνή μου, 

φως μου...  το φως του 

Η ψυχή μου, 

ο κόσμος που γίνεται... λόγος.

 Η ψυχή μου, 

                 

 ο λόγος  που γίνεται... κόσμος.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ