Pablo Neruda: Για να μ'ακούσεις

Για να μ'ακούσεις...

Για να μπορείς να μ'α κ ο ύ σ ε ι ς

τα λόγια μου γίνονται τ ρ υ φ ε ρ ά,

σαν τα ίχνη των γλάρων

πάνω στην άμμο του γιαλού.

Κομπολόϊ,

μεθυσμένος ήχος στα χέρια σου,

που'ναι γλυκά σαν σταφύλι.

Και βλέπω τα λόγια μου

να φεύγουν μακρυά..

δεν μου ανήκουν πιά.. ε ί ν α ι  δικά σου.

Κι αναπτύσσονται... σαν το κισσό..

π'αναρριχάται στον παλιό μου πόνο.

Σ κ α ρ φ α λ ώ ν ο υ ν..

στους μουσκεμένους τοίχους..

Κι είσαι εσύ η αιτία

γι'αυτό το απάνθρωπο ντουέλο.

Δ ρ α π ε τ ε ύ ο υ ν...

από το σκοτεινό μου καταφύγιο.

Κατέκλεισες τα πάντα..

ό λ α  τα γέμισες.

Στη μοναξιά μου.. που απλώθηκες 

πριν από σένα εκείνα κατοικούσαν

κι είχαν συνηθίσει την θλίψη μου.

Τώρα επιθυμούν.. να σου μιλήσουν

για όσα θα'θελα.. να σου ψιθυρίσω

για να τ'α φ ο υ γ κ ρ α σ τ ε ί ς

όπως ποθώ.. εσύ να με ακούσεις.

Ο άνεμος της αγωνίας μου

ίσως να τα συμπαρασύρει.

Καταιγίδες ονείρων μπορεί

και να τα πετάξουν στο χώμα.

Μπορεί ν'ακούσεις αλλότριες φωνές

μες στη βασανισμένη μου φωνή.

Θρήνο από στόματα παλιών καιρών

αίμα.. από παλιές παρακλήσεις.

Αγάπα με, συντρόφισσα,

Μη μ'αφήνεις μόνο.

Α κ ο λ ο ύ θ η σ έ   με.

Να'σαι μαζί μου, συντρόφισσα,

σε τούτο 'δω το κύμα του τρόμου.

Τα  λ ό γ ι α  τώρα,

χρωματίζονται απ'την αγάπη σου.

Κι γίνονται όλα δικά σου.

Κι εγώ τα  π λ έ κ ω

σε μια ατέλειωτη αλυσίδα

για τα λευκά σου χέρια,

που'ναι γλυκά σαν το σταφύλι.

Pablo Neruda

Μεταφρ. Lunapiena