Charles Baudelaire - Les Fleurs du mal

Charles Baudelaire:Μ ε θ ύ σ τ ε

Πρέπει νά ῾σαι... π ά ν τ α μεθυσμένος. 

Ἐ κ ε ῖ... εἶναι ὅλη ἡ ἱστορία: 

εἶναι τὸ μοναδικὸ πρόβλημα. 

Γιὰ νὰ μὴ νιώθετε τὸ φριχτὸ φ ο ρ τ ί ο τοῦ Χρόνου 

ποὺ σπάζει τοὺς ὤμους σας καὶ σᾶς γέρνει στὴ γῆ, 

πρέπει νὰ μεθᾶτε ἀδιάκοπα. Ἀλλὰ μὲ τί; 

Μὲ κρασί, μὲ Π ο ί η σ η,,, ἢ μὲ Ά ρ ε τ ή, 

ὅπως σᾶς ἀρέσει. 

Ἀλλὰ μ ε θ ύ σ τ ε.

Καὶ ἂν μερικὲς φορές, στὰ σκαλιὰ ἑνὸς παλατιοῦ, 

στὸ πράσινο χορτάρι ἑνὸς χαντακιοῦ, 

μέσα στὴ σκυθρωπὴ μοναξιὰ τῆς κάμαράς σας, 

ξυπνᾶτε, μὲ τὸ μεθύσι κιόλα ἐλαττωμένο ἢ χαμένο, 

ρ ω τ ῆ σ τ ε τὸν ἀέρα, τὸ κύμα, 

τὸ ἄστρο, τὸ πουλί, τὸ ρολόι, 

τὸ κάθε τι ποὺ φεύγει, τὸ κάθε τι ποὺ βογκᾶ, 

τὸ κάθε τι ποὺ κυλᾶ, τὸ κάθε τι ποὺ τραγουδᾶ, 

ρ ω τ ῆ σ τ ε... Τί ὥρα εἶναι, 

καὶ ὁ ἀέρας, τὸ κύμα, τὸ ἄστρο, τὸ πουλί, τὸ ρολόι, 

θὰ σᾶς ἀπαντήσουν:

-Εἶναι ἡ ὥ ρ α... νὰ μεθύσετε!

Γιὰ νὰ μὴν εἴσαστε 

οἱ βασανισμένοι σκλάβοι τοῦ Χρόνου, 

μεθύστε, μ ε θ ύ σ τ ε.... χωρὶς διακοπή!

Μὲ κ ρ α σ ί... μὲ Π ο ί η σ η... ἢ μὲ Α ρ ε τ ή, 

ὅπως σᾶς ἀρέσει.